Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

o tempora, o mores!




Για να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του, λέει ο Νίτσε, πρέπει πρώτα να τον αναζητήσει.

ο άνθρωπος που κάνει ψυχοθεραπεία, για παράδειγμα. μπορεί να νικήσει παλιούς τρόμους, να κερδίσει αυτοπεποίθηση, αλλά δεν θα μεταμορφωθεί απαραίτητα σ’ έναν ώριμο κι ωραίο, αγνό και θετικό άνθρωπο. ο θεραπευτής του μπορεί να τον γιατρέψει από τα τραύματά του. δεν μπορεί, όμως, να τον γιατρέψει απ' τα ελαττώματά του.

η ελευθερία της βούλησης, της σκέψης και της συνείδησης  μας δίνει το δικαίωμα να μπορούμε να επιλέξουμε και το κακό και το καλό - και το πολύ και το λίγο. η παιδεία μας, που κύριος σκοπός της είναι η καλλιέργεια του λόγου, δηλαδή της λογικής ικανότητας, είναι αυτή που θα βοηθήσει στην ανάγνωση και την κατανόηση του κόσμου, των προβλημάτων και των απαιτήσεών του. είναι αυτή που θα διαμορφώσει και το ήθος μας.

και είναι ολοφάνερο. ο μεγαλύτερος κίνδυνος στις μέρες μας είναι το ηθικό σκοτάδι. αυτό πρώτα και μετά η φτώχεια μας. η επάρατος νόσος των ανθρώπων είναι η άγνοια, η παντελής έλλειψη της ηθικής.

το ξέρουμε καλά: ο αληθινός δείκτης του πολιτισμού δεν είναι το επίπεδο του πλούτου ή της μόρφωσης, το μέγεθος των πόλεων, ούτε η αφθονία των υλικών αγαθών. είναι το ήθος και οι ηθικές αξίες των  ανθρώπων. το ήθος, που ως επιλογή προσωπική, εγκλείει προσωπική ευθύνη και είναι αυτονόητο ότι προϋποθέτει ελευθερία σκέψης, βούλησης και δράσης.

η οικονομική κρίση, των τελευταίων χρόνων, που μαστίζει τη χώρα μας έχει τεράστιο αντίκτυπο σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.

η έλλειψη ήθους έχει τραγικό αντίκτυπο σε όλη μας τη ζωή. τη δική μας και των άλλων.