Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Βήματα-αράχνες 2




Δραπέτευες. όταν άλλο κουράγιο δεν είχες δραπέτευες. μεταμορφωμένος δραπέτευες. έτσι γερτός. του σώματος την ισορροπία κλυδωνίζοντας. γερτός. μονάχα μ’ ένα δίχτυ ασφαλείας στο μυαλό. τις κλυδωνίσεις ν' αντέχει. το μυαλό ν' αντέχει. στην άκρη του γκρεμού κήπους. φύτευες κι έχτιζες. κήπους. φωλιές πουλιών πολύχρωμων. άνθιζες κερασιές. στην άκρη του γκρεμού. μεθούσε άνοιξη η καρδιά. άνθιζε. η καρδιά κερασιές άνθιζε. ευφρόσυνες τιτίβιζε. φωνές πουλιών τιτίβιζε πολύχρωμων. εκεί έγερνες. στις ρίζες. στην αγκαλιά της μάνας τ' αναφιλητά ακούμπαγες. εκεί στις ρίζες. στον ώμο του πατέρα τους πόνους. εκεί ακούμπαγες. στις ρίζες-αγκαλιά. στις ρίζες-ώμους. ακούμπαγες.

τις άλλες ώρες άντεχες. στην κάμαρά σου αυτοεξόριστος. στη ζείδωρη μοναξιά σου. άντεχες. μαθαίνοντας τη δίψα απ' το νερό. μαθαίνοντας την πείνα απ' το άδειο. μη βρίσκοντας και μη αποδεχόμενος καμιά παρηγοριά. να επιζείς χορτάτος και ξεδίψαστος. καμιά παρηγοριά. να περπατάς ανάμεσα σε νεκρούς ή ζωντανούς. μνήμη ή επινόηση ζωής. να περπατάς. σ' ένα σπίτι μικρό με πόρτα μεγάλη. να περπατάς. καμιά παρηγοριά.

όταν δεν είχες άλλο κουράγιο δραπέτευες στο σκοτάδι. δραπέτευες. όταν δεν είχες άλλο κουράγιο στο σκοτάδι αποκεφάλιζες σκιές. δραπέτευες. μαζί με τις σκιές.