Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Οι σιωπηλοί



αφιερωμένο στο μπαμπά μου που έφυγε

Οι σιωπηλοί των φλήναφων καιρών
το παυσίλυπο λευκό ενδυθέντες
των αειθαλών κι ωραίων αγαλμάτων
των αγαλμάτων του εμπύρετου χρόνου
που κλονίζεται και γκρεμίζεται
όταν σιγεί το παθιασμένο σώμα

πόσο βαθιά φιλά η σιωπή τους
όταν ανθοφορούν τα χέρια τους
όταν τα χέρια ζωγραφίζουν όνειρα
σε τοπίο διαυγές και θερμό
όταν τα χέρια ροδαμίζουν αρώματα
σε ζώντων και διαφευγόντων τοπία
πόσο βαθιά φιλά η σιωπή τους