εύσαρκο κάτι σαν φως

"εύσαρκο κάτι σαν φως", Νοέμβριος 2018, από τις ΑΩ εκδόσεις του Πέτρου Μιχάλη.

Η φωτογραφία εξωφύλλου είναι της Χριστίνα Καραντώνη, η επιμέλεια του Κώστα Θ. Ριζάκη.

Τους ευχαριστώ θερμά όλους!

Ρακοσυλλέκτρια

Η Ραλλού το χειμώνα μάζευε ολημερίς
σκουπίδια και πτώματα απ’ τους δρόμους
απ’ τους τάφους μάζευε νεκρών φωτογραφίες
όταν ο ήλιος αλύπητα μπαλκόνια πυρπολούσε
μωρά και γέρους άρπαζε και κρύβονταν
μέσα στων λιμανιών τις αποθήκες

Το καλοκαίρι η Ραλλού μισόγυμνη
στο πιο ψηλό κατάρτι ανεβασμένη
τα μάτια της στη θάλασσα ανέμιζε
πίσω απ' τη μικρή κι αθώα πλάτη της
κραύγαζε των σακατεμένων το πλήθος
οι άμωμοι του κόσμου πέτρες έριχναν
κι αυτή εκεί μονάχη και μισόγυμνη
στο πιο ψηλό κατάρτι ανεβασμένη
τα μάτια της στη θάλασσα ανέμιζε

Παλίρροια

Εμείς που λατρέψαμε τον έρωτα

χαράξαμε τις ηδονές στις παλάμες μας
υγρές να γλύφουν τα δάχτυλα
στο βελούδινο κρεβάτι της αίσθησης
χωρίς δάκρυ μονάχα χαμόγελα
στο στήθος της πιο αγέρωχης πνοής
κραυγάζει το πάθος το κορμί ξεσηκώνεται
ακούς;
ξενυχτούν και σήμερα οι καρδιές μας
περπατούν αθόρυβα
παλίρροια στους παλμούς
ο πόθος λάβαρο σηκώνεται
- μέσα μου μέσα σου
ακούς το δρασκέλισμα;

Συνταξιδιώτες

Με χέρια λιγνά σαν βεργούλες
με μάτια σαν γερασμένη Άνοιξη
πιο σιωπηλοί από νερό σκοτεινό
μιας θάλασσας ακύμαντης και μαύρης

γυμνοί αγνοί απαστράπτοντες
με σύννεφα δύο στους ώμους
βροχή γινήκαμε και ταξιδέψαμε
σ’ έναν άσπρο ουρανό τεντωμένο