Της συντριβής η γοητεία

Κάποτε, της συντριβής η γοητεία

τώρα, η νοσταλγία της μονάχα
που επικινδύνως κρέμεται
απ’ τα γαμψά της μνήμης νύχια

Εκκρεμότητες

Μαύρες τουλούπες καπνού
σκεπάσανε την πόλη
τους δρόμους κατέλαβαν
έχιδνες καιροφυλακτούσες
ένα κορίτσι με φιλντισένια δάχτυλα
κλαράκια ματωμένα κρατά
κρύβει ένας γέρος ψίχουλα ξερά
στις διάτρητες τσέπες του
φτάνουν ως το λιμάνι
φτάνουν ως τα πλοία
ως τα ξάρτια φτάνουν
οι μαύρες τουλούπες καπνού
που σκέπασαν την πόλη

στης θάλασσας το ρίγισμα
ακρωτηριασμένα δελφίνια
κλαίνε απαρηγόρητα
αφήνοντας πίσω τους
εκκρεμότητες κι αφρούς

Στ' αζήτητα

Ισοπεδωμένη, κοιτούσε απ’ το παράθυρο, ενός υπογείου άθλιου κοντά στην πλατεία Βικτωρίας, το δρόμο και των περαστικών τα βήματα τα βιαστικά. Σε λίγο θα έμπαινε στο δωμάτιό της ο (12ος ή μήπως ο 30ος;) πελάτης, ο αριθμός της ήταν πια από καιρό αδιάφορος. Από 'δω η Ρενάτα από την Μολδαβία, το καλύτερο κορίτσι μας. Θα σε ικανοποιήσει πλήρως, θα του έλεγε η τσατσά. Θα ριχνόταν πάνω της, θα την πήδαγε, μαζί με τη βρώμικη ανάσα του θα της έφτυνε σάλια και προστυχόλογα, θα της ζητούσε όσα ποθούσε η αρρωστημένη του ψυχή. “Κύριοι ευυπόληπτοι”, παντρεμένοι, επαίτες και μέθυσοι, αλήτες, ψευτόμαγκες και τσόλια, κοπρολάγνοι, αστυνομικοί, δικαστές και ιερείς. Των πελατών ο κατάλογος ατέλειωτος.

Βγαίνει από τα σωθικά της μια κραυγή υπόκωφη, σπηλαιώδης, ανατριχιαστική. Από τις φλέβες της κατακόκκινο αίμα βγαίνει που γεμίζει πάτωμα και τοίχους. Ό,τι απέμεινε απ’ αυτήν ένα μικρό μονόστηλο: Αλλοδαπή, θύμα trafficking, πόρνη σε μπορντέλο της οδού Φυλής, αυτοκτόνησε με ξυραφάκι. Ερευνώνται τα αίτια. Προς το παρόν, έως ότου βρεθεί κάποιος οικείος, το πτώμα φυλάσσεται σε ψυγείο του νεκροτομείου. Μέχρι τώρα δεν την αναζήτησε κανείς.

Ψυχή πουθενά

                              "Ψυχή Πουθενά", Σεπτέμβριος 2017

από τις ΑΩ εκδόσεις
φωτογραφία εξωφύλλου Χρήστος Σασλόγλου