Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Ω τι πλήξη!



Τα νερά των βροχών που απ’ τον ορίζοντα έρχονται
πέφτουν στη γη στη μήτρα της τρυπώνουν
από πηγές αναβλύζουσες άνθη γεννιούνται πορφυρά
χορεύουν οι ελιές κατεβαίνοντας σε θάλασσα μαύρη
κλαδιά καρποφόρα στα κύματά της πνίγονται
δακρυρροεί ο λίθινος θόλος μέσα σε φλιτζάνια σπασμένα
σε δέντρων κοιλότητες έγκλειστο το αίμα κοχλάζει
σε γη ανόργωτη ως όλεθρος σπέρνονται των μυστηρίων τα λόγια

ω τι πλήξη τι πλήξη!

η τ’ ουρανού και γης εκεχειρία
ω τι σπέρμα έκνομο τι αίμα νόθο
άνθρωποι γεννοβολούν θεούς
θεοί ως άνθρωποι πεθαίνουν
νύφες εφτά σε παγωνιά σφαγμένη
μοχθούν παλεύοντας με πόδια γυμνά

για έναν νυμφίο πανούργο και ψεύτη