Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2018

Συνταξιδιώτες

Με χέρια λιγνά σαν βεργούλες
με μάτια σαν γερασμένη Άνοιξη
πιο σιωπηλοί από νερό σκοτεινό
μιας θάλασσας ακύμαντης και μαύρης


γυμνοί αγνοί απαστράπτοντες
με σύννεφα δύο στους ώμους
βροχή γινήκαμε και ταξιδέψαμε
σ’ έναν άσπρο ουρανό τεντωμένο