Τη ζωή της τη σκόρπισε
μπλάβος αγέρας μανιακός
εμπύρετα οι μέρες της περάσανε
με σπίτι δουλειά σπίτι μοναξιά
φαΐ στυφό οθόνη μπλε και ύπνος
στάζουνε θλίψη οι βρύσες της
ξεφλούδισαν οι πόρτες
το πάτωμα φαγώθηκε
σώμα στεγνό που το ‘φάγε η σκόνη
λευκό τοπίο άγνωστο η χαρά
με σπίτι δουλειά σπίτι μοναξιά
φαΐ στυφό οθόνη μπλε και ύπνος
αύριο πάλι
αύριο ίσως
