Στο δωμάτιο το μικρό
με τους καθρέφτες
όμορφη
αθώα
καθαρή
με πρόσωπα πολλά
διασπασμένα
αδιαίρετα και ίδια
αυτή
μόνη
αυτή
θλίψη
πόνος
αυτή
παράθυρο
ουρανός
όσο πιο δυνατό το φάος
τόσο το σκοτάδι πιο πυκνό
μια πέτρα πετά
σπάνε οι καθρέφτες
μαζί κι αυτή
σε κομμάτια χίλια
έσπασε
