Εμβαπτισμένη θα επιστρέψω κάποτε
όταν κλείσουν του πόνου οι γέφυρες
εκεί που απάγωτα τα χνώτα του κόσμου
εκεί που βροχή κατακλυσμιαία το αίμα ξέπλυνε
εκεί που του δικαίου το νήμα γνέφει η Κλωθώ
εκεί που ο άνεμος τον μανδύα της αγάπης σαλεύει
θα επιστρέψω κάποτε εκεί
που τα άνθη φέρονται σε βοτρυώδη ταξιανθία
που των δακρύων τα ποτάμια επί ματαίῳ δεν χύθηκαν
που των ανθρώπων τα μύχια βελουδένια υφαίνονται
ως Σαπφώ ή
ως Τελέσιλλα
ως περιστέρι λευκό ή
ως γαρύφαλλο κόκκινο
θα επιστρέψω κάποτε
και τότε να με φοβάστε!
