Ένας
δράκος βρυχάται εντός μου
τις
φλέβες σπάζει
αιμάτινα
πίνει νερά
τα
σπλάχνα κατατρώγει
δόντια
και μάτια ξεριζώνει
ο
δράκος εντός μου
―δεν
έχω μάτια πια
κρατήρες
γίναν πάγου
πυρέσσουσα
το σώμα
έγινε
σπηλιά ―
στο
στόμα το αγέλαστο
στα
χέρια τα αφίλητα
ένα
στεφάνι ήττες
