Της άνοιξης γλυκερές μυρωδιές
από ντελικάτα άνθη πολύχρωμα
από νοτισμένη καταπράσινη χλόη
που ψιθυρίζει τρυφερά
των νεκρών τα ονόματα
ξαφνικά και για λίγο
καθαρτήριος άνεμος σαρωτικός
καθετί σαπισμένο εξαγνίζει
πτήσεις
πουλιών στο μέγα θόλο
στου
ουρανού τη στίλβουσα επιφάνεια
στο φως
το αμείλικτο του ήλιου
χάνεται
το σκότος το εσώτερο
αθρήνητοι
οι δράκοι εξαχνώνονται
στο βωμό
της προσκύνημα:
Άνοιξη
αγιασθήτω το όνομά σου
