Των χεριών η μουσική σταμάτησε
ανείπωτες έμειναν οι λέξεις
τα βλέμματα ανεξιχνίαστα
η ζωή αμετάκλητα λίγη
δεν θυμάσαι τι είσαι
δεν θυμάσαι πού είσαι
ξέρεις μονάχα πως κοντεύει
έρχεται των κερασιών ο μήνας
ανυπερθέτως εμείς
και το δέντρο που μέσα μας
φύτρωσε
