Όλες οι λέξεις μου ήταν κραυγές
σιωπή όλ’ η ζωή μου ήταν
δεν έχω χέρια
πόδια δεν έχω
μήτε λαιμό
μονάχα δάκρυα ακατάσχετα
μονάχα φωτιές στο μυαλό
που ένας ήλιος σακάτης τις άναψε
μονάχα μια θάλασσα αίμα
από τραύματα ανελέητα είμαι
θα
ζήσω κάποτε
θα είμαι ολόκληρη εγώ
αυτό που δεν έζησα θα γίνω
ένα χωράφι σπαρμένο αγάπη
