Σε θάλασσα ζοφερή
σε γη καταχθόνια
αγωνίας ανάσες επώδυνες
καθημαγμένες σάρκες γυμνές
από πληγών κι εγκαυμάτων έξαρση
μέρες απειλητικές
γύπες ζωές διαφεντεύουν
ρουφάνε αίμα ζωές ρουφάνε
δεν έχει τόπο η ζωή να σταθεί
εις μάτην φωνούν οι αλέχτορες
όλοι κεκοιμημένοι