Γιγαντώνονται
οι μύθοι ως τους αξίζει
φτερουγίζοντας
από αιώνα σε αιώνα αλώβητοι
θρέφοντας
ψυχές ακολουθώντας του χρόνου το νήμα
του πόνου μόνο οι ρωγμές
αμετακίνητες μένουν
ως
τραίνα γαντζώνονται πεισματικά στις ράγες
υφαίνοντας
γύρω τους της θλίψης τους ιστούς
