Δωμάτιο κατάλευκο η ζωή του
τοίχοι χοντροί αδιαπέραστοι
κουρτίνες από θλίψη συμπαγείς
καρέκλες άδειες κι άραχλες
νεκρών κάδρα περίλυπων
θραυσμάτων και τόπων κάδρα
σιωπή σκιερή απλωμένη παντού
φορές τρεις γυρισμένο
της πόρτας το κλειδί
δεν μπήκε κανείς
δεν βγήκε κανείς
σιωπή σκιερή απλωμένη
παντού
