Ένας έρπων κισσός μαύρος
ρίζες έχει απλώσει
στα χέρια και στα πόδια
κατατρώει τα σπλάχνα
το αίμα της πίνει
πυράδα το νου της φλέγει
πυροτεχνήματα-φόβοι σκάνε
πάλι φως σκοτάδι πάλι
αχός της μάχης˙ σύρραξη
όπλων ακούγεται κλαγγή
ήττα οδύνη θρήνος
κοράκια επάνω της χιμούν
με ράμφη ανοιχτά
θέμα χρόνου είναι ο μαύρος κισσός
να πνίξει την καρδιά της
