Όλο το νερό κι όλες τις φωτιές
κι όλο το αίμα
απερημώνεις
καταιγίδες από φως
Απουσία και Απουσία
σκιά χωρίς σώμα
πηχτόσαρκη
με στόμα έγκλειστο
Αιώνες και Αιώνες
σαρώνει
ο πυρετός ο ίδρως σου
κάποτε και κάποτε
βραδιές γυμνές
με τόξα και φαρέτρες
ω Κόρες Ποταμών
Ωκεανών μου Κόρες
και σεις Αμαδρυάδες
ανάμεσά σας βρίσκομαι
αιώνες και Αιώνες
ρίχνω τα χέρια μου
δρέπω τα χνάρια της φωτιάς
τα καρπερά σου μάτια
λουσμένη Άσπιλο Θάνατο
