Άρτια κι επώνυμη αυτή η απουσία κάθε λεπτό μεταμορφώνεται σ' αίματος ρανίδα που στάζει μέσα στο σιωπηλό της μοναξιάς ναό θα σε περιμένω ώσπου η σκιά μου στον καθρέφτη να επιστρέψει μα αν δεν 'ρθεις λέω να φύγω χωρίς τις αρτηρίες μου
