Πορτρέτο

Κολυμπώ στο σύμπαν
σε μια θάλασσα
μνήμης χαλκέντερης
κυκλικώς πορευόμενη
σώματος ψυχής
ελεύθερης βούλησης
αιώνια οδοιπόρος

ιχνεύω
το πορτρέτο σου
το απειροεύμορφό σου
σ’ έναν κόσμο
θαυμαστά αόριστο
τον χαμένο χρόνο
αναζητώντας

υφαίνω παλίμψηστο
σύμπαν μωσαϊκό
πλεόντων σωμάτων και ασωμάτων

θρέφω με χιόνι λησμονιάς
βράχους απόξερους
βλέμματα άδεια

σώμα φέρουσα άμωμο
κρεβάτι άδειο νυμφεύομαι
σκεπάζουν σεντόνια ακάνθινα
την αμμώδη μου
την έρημή μου νύχτα