Δράκος το δωμάτιο γιγάντιος. Δηλητήριο σκορπά. Βγάζει δόντια. Μακριά και σουβλερά. Στο λαιμό τα βυθίζει, στην καρδιά και το στήθος. Ρουφάει το αίμα. Τη ζωή ρουφάει. Σαρδόνια γελάει και χαιρέκακα. Ύστερα πύθωνας γίνεται κι όλη την καταπίνει.
Πόρτα, παράθυρα κλειστά.
