Του φόβου η σαύρα στα μάτια
φώλιασε
σκοτοδίνη την έπιασε η ανάσα
κοβόταν
το μυαλό της συρτάρι κλειδωμένο
χτισμένα ήταν
το σπίτι
οι πόρτες
τα παράθυρα
το στόμα
γκλαν γκλαν γκλαν
από μακριά
παράφορη ακουγόταν η ζωή
εκείνη, πριν απ’ το φως,
ολόμαυρη ενταφιάστηκε
σε κάτασπρα σεντόνια
