Δηλητήριο έσταζαν τα μάτια του
περήφανα
στους δρόμους
περιέφερε
την κούφια του ψυχή
μ’
ένα χαμόγελο φιλήδονο
με
δόντια φριχτά και χυδαία
με
χνώτο που υπόνομο μύριζε
γεμάτο
το σώμα από κρέας σάπιο
πίσω
από ρούχα κρύβονταν περιωπής
το
μέλλον, έλεγε, για τους αδύναμους
είναι
ένα υπόγειο γεμάτο σκορπιούς
καθρέφτες
δεν κοίταζε ποτέ
πριν
τις σφαγές επιμελώς έθαβε
των
τύψεων την αιμορραγία
