Κάθε που έβρεχεέβαζε στα ντουλάπια τηςβροχή κι ομίχληκάθε που ήλιο είχεστοίβαζε στα συρτάριατη θέρμη του φωτόςπάει καιρός που σκεφτότανπως πάντα τής χρειάζεταιμια έξοδος κινδύνου