Εσύ για μένα ουρανός
φως παρμένο από σκοτάδι
διανύω το σώμα σου
ρίγη παλμοί μεταγγίζονται
λάβαρο σηκώνεται πόθου
μέσα μου μέσα σου αντάρα
στων χεριών το ποτάμι άγκυρα ρίχνω
κραυγάζω ιαχές καταρράχτες φωτιάς
όπως τα δάχτυλα σχίζουν την υγρασία
όπως ανάσες χαράζουν το δέρμα
όπως μοσχοβολά μελίσσιο αίμα
όπως τα χείλη καίνε τη σάρκα
όπως σταγόνες στάζουν στο στήθος
γεύση ανείπωτη
αίμα σάρκα κι ανάσες κοφτές
σ’ αδηφάγου έρωτα τροχιές σμίγουν
από την ποιητική συλλογή Έρωτας κραταιός ως θάνατος