Πολύ σύντομα των σφαγμένων τα έκθετα πτώματα
με τα ξεθαμμένα κουφάρια μαζί
βορά στους γύπες γίνηκαν
προκαλώντας επιδημία θανατηφόρα
που απλώθηκε στον τόπο ολόκληρο
κι έτσι μοιραία ολάκερη πόλη έγινε
πόλη σφαγμένων αμάχων
ένας και μόνο μάρτυρας σαν έμεινε
κρεμάστηκε επί εσχάτη προδοσία
περνώντας καβαλάρης ο χάροντας
πάνω από το πτωματόστρωτο της πόλης
στάθηκε νικητής στης πλατείας το βάθρο
Άλωση Πτώση Εκκαθάριση το ονόμασαν
Αρμένιοι Πόντιοι Μικρασιάτες Κούρδοι
κάθε φενακισμένη εθνική γιορτή
κάθε τρομερή παρέλαση
κάθε φρικαλέα επέτειος νίκης
μια αλλόκοτη τραγωδία αιώνων
κάθε γιορτή στην τόση απανθρωπιά
από την ποιητική συλλογή Με μια φλόγα όπως πάντα
μια αλλόκοτη τραγωδία αιώνων........
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα Βίκυ μου με τα υπέροχα γραπτά σου μου φωνάζουν αλήθειες....
φιλί γλυκό
Μια κραυγή για όσα βιώνει αυτός ο πλανήτης... ο αιματοβαμμένος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ο κύκλος αίματος δεν λέει να κλείσει κι όλοι μάθαμε στην μυρωδιά του πια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο δύσκολο να συνυπάρχουμε.. Πόσο εύκολα ξεχνάμε..
Τα δάκρυα της Δικαιοσύνης δεν στέρεψαν ακόμα.. Κι ας χάσκει σαν φάντασμα.. Στην μνήμη.
Ψίθυροι μεγατόνων απόψε Βίκυ μου!! Λατρεμένη μου!!
Σε φιλώ και σε σκέφτομαι πάντα!!
Όταν ο αφανισμός θα γίνει παρελθόν....
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν οι μακελάρηδες θα κρυφτούν...
Η πόλις θα λάμψει ξανά και τα παιδιά
θα παίζουν αμέριμνα...έστω μόνο για τα παιδιά
αξίζει να ανασυνταχθεί ο πλανήτης...
φιλί γλυκό
όπως σήμερα "βορά στους εκάστοτε γύπες" γίναμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παρελθόν δεν κοιμάται στη λήθη είναι εδω δίπλα μας!
Το δυσάρεστο είναι ότι δεν σταμάτησαν ποτέ να αλίσκονται οι πόλεις και, δυστυχώς, δεν προβλέπεται να σταματήσουν κάποτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνω ασπασμούς.
Καλησπέρα σου Βίκυ μου. Να έχεις πάντα την έμπνευσή σου στο Φθινόπωρο που έρχεται. Σε φιλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όσο περνούν τα χρόνια, το αιματοκύλισμα συνεχίζεται και οι φυλές διώκονται με τα σύγχρονα όπλα. Κλειστά σύνορα, βίαιες απωθήσεις, βομβαρδισμοί και οικονομικοί δολοφόνοι χωρών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒίκυ μου... δυνατοί στίχοι, στάζουν αίμα και δάκρυα, αλλά και συνειδητοποίηση της ιστορίας μας.
Να είσαι καλά!
ψυχαρα μου εσυ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚραυγές οδύνης κάθε σου ποίημα, κάθε σου κείμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο να σε θαυμάζω μπορώ για τον υπέροχό σου τρόπο,
και να ματώνω μαζί σου.
Υποκλίνομαι!
μα κάθε φορά συγκινουμε απλά... δεν έχω περιττά σχόλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη μου Βικούλα κάτι τέτοιες στιγμές -όπως εδώ τώρα στο χώρο σου-που ζώ κάτι το απίστευτα μοναδικό που χτυπάει στη φλέβα και σε κάνει να αισθάνεσαι περήφανος που είσαι Έλληνας έτσι και τώρα που σου γράφω έχω να σου πω πως είναι πολύ λίγες οι στιγμές που με κάνουν να νιώθω έτσι..όχι μόνο για το ιστορικό θέμα-το σημερινό- της γραφής σου αλλά για το πως το περνάς εσύ στο χαρτί και πως το αντιλαμβάνεται και το νιώθει αυτός που σε διαβάζει..είσαι πολύ ξεχωριστή -και σαν προσωπικότητα και σαν ποιήτρια-και θα στο λεω πάντα μέχρι να βαρεθείς να τα ακούς!κατάλαβες τώρα..ότι ένιωσα στα έγραψασου στέλνω την αγάπη μου και δύναμη εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα καταλάβαινε. Να καταλάβαινε ο κόσμος αυτό που τόσο ανάγλυφα, τόσο ανατριχιαστικά μας περιγράφεις. Ο κόσμος με τις "φενακισμένες εθνικές γιορτές του", ο ραντισμένος με αίμα κόσμος.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μια αλλόκοτη τραγωδία αιώνων"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυνατή η κραυγή σου Βίκυ μου!
Φιλιά πολλά!
Κυρία μου για άλλη μια φορά υποκλίνομαι
ΑπάντησηΔιαγραφήότι και να πω θα είναι λίγο...
ΑπάντησηΔιαγραφήτα είπες όλα!
φιλιά!