Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2022

Που πάμε;



Νύχτα

Προστατευτικό πηχτό κολλώδες σκοτάδι. Ακινησία απόλυτη. Μια ρυπαρή γαλήνη τους δρόμους σκέπαζε. Γλιστρούσε ανάμεσα σε φαρδιές λωρίδες ομίχλης, αθόρυβα, η λήθη.

Την επομένη 

Ευειδείς και καλοντυμένοι πολίτες διάβαζαν, μειδιώντας, στο συγκεντρωμένο πλήθος, αμέτρητα υστερόγραφα τετελεσμένων ερώτων. Επιχειρήματα σαθρά στρογγυλοκάθονταν στων καφενείων τις καρέκλες. Θύτες και θύματα με θερισμένες ψυχές τα κέρδη ζυγιάζουν. Καιρός αψύς, μέρες κουτσές και δύστροπες. Δρόμοι χωρίς ονόματα, γεμάτοι ξόβεργες, στα γέλια έστηναν καρτέρι. Βίοι λαθραίοι έτρεχαν στ' άξενα υπόγεια της πόλης να κρυφτούν. 

Νύχτα ξανά

Με κοίταξες στα μάτια βαθιά.
Πού πάμε, με ρώτησες, πού πάμε;