Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2023

Ως νεκροί


Ζήσαμε κάποτε˙ κάποτε γελάσαμε
δώσαμε απερίσκεπτα όνειρα-υποσχέσεις
αμετανόητοι δικαζόμαστε γι’ αυτό
ένοχοι αμετάκλητα κρινόμαστε
μη αποδεχόμενοι το έγκλημα ποτέ
παρά της ποινής μονάχα την απόφαση
ως νεκροί στη σιωπή να πνιγόμαστε
να ζούμε μοναχοί στης ερημιάς τον τόπο
πίσω να κρυβόμαστε απ’ τα κλειστά μας παράθυρα
απ’ τ’ άδεια ποτήρια πίσω και τα νεκρά κρεβάτια
το ράμφος μας πουδράροντας 
ρούχα φορώντας χάρτινα
σε μια φαντασμάτων πόλη τους δρόμους περπατώντας
με μάτια αγριεμένα εναγωνίως να ψάχνουμε
μια ανεπαίσθητη του ήλιου ρωγμή