Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Άδειος κι ακατοίκητος ο κόσμος

Πόνος εκφρασμένος ή σιωπηλός

χειμώνας κόκκινος σαν αίμα

πληγωμένος μπλάβος ουρανός

μολυβής λυσσασμένος αέρας

παγωμένες πεταλούδες νεκρές

 

φορούσε ρούχα το αγόρι λευκά

τα μαλλιά του σκουπίζανε τους βράχους

τα μάτια του πλένονταν στο φως

το κορίτσι μαύρα φορούσε ρούχα

ξυπόλυτες οι λέξεις της πονούσαν

ρίγησαν ράγισαν και πέθαναν

 

μια φωνή πέτρινη ακούστηκε

ο ήλιος έσβησε, έλεγε

ο άσαρκός του θάνατος

σάρκες και κόκκαλα κατάπιε

 

πάει καιρός που

άδειος κι ακατοίκητος ο κόσμος