Έχω ένα στόμα τρυφερό και λυπημένο
στόμα πικρό απ’ ένα γέλιο–απάτη
θα γελάει κάθε φορά που θα το βλέπεις
με τις άκρες του να στέκουν υψωμένες
κρύβοντας έτσι της λύπης του το βάρος
έχω τα χέρια μου κλαδιά
φτωχά κλαδιά ξερά και άδεια
έχω τα μάτια μου πουλιά
εύθραυστα πουλιά μικρά και μαύρα
έχω ένα στόμα τρυφερό και λυπημένο
δεν το φιλούν
δεν το φιλούν όταν ξυπνάει
έχω τα χέρια μου κλαδιά
δεν τα κρατούν
δεν τα κρατούν όταν λυγίζουν
έχω τα μάτια μου εύθραυστα πουλιά
δεν τ’ αγαπούν
δεν τ’ αγαπούν όταν δακρύζουν
στόμα πικρό απ’ ένα γέλιο–απάτη
θα γελάει κάθε φορά που θα το βλέπεις
με τις άκρες του να στέκουν υψωμένες
κρύβοντας έτσι της λύπης του το βάρος
έχω τα χέρια μου κλαδιά
φτωχά κλαδιά ξερά και άδεια
έχω τα μάτια μου πουλιά
εύθραυστα πουλιά μικρά και μαύρα
έχω ένα στόμα τρυφερό και λυπημένο
δεν το φιλούν
δεν το φιλούν όταν ξυπνάει
έχω τα χέρια μου κλαδιά
δεν τα κρατούν
δεν τα κρατούν όταν λυγίζουν
έχω τα μάτια μου εύθραυστα πουλιά
δεν τ’ αγαπούν
δεν τ’ αγαπούν όταν δακρύζουν